Reflexión sobre os Dereitos

DECLARACIÓN DE DEREITOS:

Texto contitucional inglés, elaborado en 1689 polo Parlamento para asegurar o funcionamento do goberno monárquico despois da Revolución de 1688. Empezaba por facer constar a abdicación de Jacobo II, recordaba as liberdades e dereitos fundamentais do reino fundado nos estatutos anteriores, a superioridade da lei sobre o rei, limitando con eles as atribucións leales, e tomaban precaucións con miras posibles a unha sucesión católica. Antes de ser proclamados reis de Inglaterra, a princesa María e Guillermo de Orange tiveron que aprobar esta declaración, que convirteu en estatuto en Decembro de 1680.

LIGA DOS DEREITOS DO HOME:

Liga fundada en 1898,por iniciativa de Ludovic Trarieux,con ocasión do caso Dreyfus, para defender as liberdades humanas, amenazadas polas decisións arbitrarias tomadas polo poder político ou polo poder xudicial, con menosprezo da lei do dereito natural. A liga actuou en dous terreos: No de dereitos ( contituiendo consexos xurídicos encargados de estudar os expedientes de aquelas persoas que podían haber sido víctimas dun error xudicial voluntario ou involuntario ) e no da política ( defendendo a República e os principios da Revolución Francesa en 1789 ) .

DECLARACIÓN DOS DEREITOS DO HOME E DO CIDADÁN EN 1789:

Declaración composta de 17 artículos e prescendida dun preámbulo, texto que foi aprobado polos membros da Asamblea Constituinte Francesa do 17 ó 26 de Agosto de 1789. Pretendiase facer unha declaración de principios de validez universal. Sen embargo, era, en gran parte, unha obra redactada por e para a burguesía.

DECLARACIÓN DOS DEREITOS DO HOME E DO CIDADÁN EN 1793:

Declaración composta de 35 artículos, cuxo texto antecedeu á Constitución Francesa do 24 de Xuño de 1793. Recoñecía a propiedade como dereito natural do home e establecía a primacía dos dereitos individuais sobre os sociais. Era máis democrática que as de 1789; prohibía a esclavitude, e facía o dereito a sublevarse contra a tiranía dos deberes principais do home. Adoptouse definitivamente despois da caída dos girondinos.

DECLARACIÓN DOS DEREITOS DO HOME E DO CIDADÁN EN 1795:

Declaración que precedeu á constitución Francesa do ano III. O seu texto tiña máis puntos de contacto coa Declaración de 1789 que coa do 1793. Con todo recoñecía aos cidadáns a igualdade só ante a lei pero confirmaba a liberdade económica e condenaba a escravitude. Este documento completouse cunha Declaración de deberes.

DECLARACIÓN UNIVERSAL DOS DEREITOS HUMANOS:

Exposición das garantías fundamentais recoñecidas aos individuos polos estados pertencentes á Organización das Nacións Unidas. A ONU; contituída logo da Segunda Guerra Mundial, na que os principios da moral e do dereito foran violados, reafirmounos dunha forma máis concreta e máis completa que as Declaracións dos Dereitos que a liberdade, a xustiza e a paz teñen por base o recoñecemento da dignidade intrínsica e dos dereitos iguais e inalienables de todos os membros dunha familia humana; que o descoñecemento e o menosprezo dos dereitos humanos orixinaron actos de barbarie ultrajantes para a conciencia da humanidade; e que se proclamou como as aspiración máis elevada do home o advenimiento dun mundo en que os seres humanos, liberados do temor e da miseria, gocen da liberdade de palabra e da liberdade de crenzas; esencial que os dereitos humanos sexan proteguidos por un réxime de dereito, tambien esencial promober o desenvolvemento de relacións amigables entre as nacións; que os estados membros se an comprometido a asegurar, en cooperación coa Organización das Nacións Unidas, o respecto universal e efectivo dos dereitos e liberdades fundamentais do home; e que unha concepción común destes dereitos e liberdades é dunha maior importancia para o pleno coñecemento de devandito compromiso; a Asemblea Xeral Declaración Universal de dereitos Humanos como ideal común polo que todos os pobos e nacións deben esforzarse, tanto os individuos como as institucións, inspirandose contantemente nela, promovan, mediante o ensino e a educación o respecto destes dereitos e liberdades, e aseguren, por medidas progresivas de carácter nacional e internacional, o seu recoñecemento e aplicación universais e efectivos, tanto entre os pobos dos estados membros como entre os territorios colocados baixo a súa xurisdición. Os pensadores da Economía Social do Mercado,deseñaron un sistema económico que na teoría parecía que funcionaba,facendo isto comprenderon que as teorías dos grande economistas teñen relación directa cos dereitos humanos.

Segundo os economistas neoclásicos o mercado non é capaz por si só de manter esa liberdade e competencia óptima.

A dinámica do crecemento económico tal como ocorre nestes días dispuxo dos recursos naturalessin substituílos,causando unha evidente e aguda declaración ambiental no planeta.

Non existe un prezo que reflicta canto custa mantelos ou cantos beneficios xera.A sociedade actúa coma se non custase nada.Iso provoca que haxa unha sobreutilización e un eventual agotaminto e que non existan formas para reinvestir neles.